- Agim jest moim zdaniem jednym z najwybitniejszych artystów, operujących w obszarze satyry. To, co można zobaczyć na wystawie, myślę, że poruszy. To rzeczy obiektywnie ładne, pomysłowe. Agim w specyficzny sposób puentuje, zupełnie odmiennie na przykład niż Eugeniusz Skorwider. U nas to jak pociągnięcie kosą, u Agima puenta jest subtelna – zachęcał do obejrzenia wystawy Grzegorz Szczepaniak, dyrektor Legnickiego Centrum Kultury.

- Nie musimy wyjeżdżać z Legnicy, właściwie wszyscy powinni przyjeżdżać do Legnicy, bo mamy tu naprawdę wybitnych współczesnych twórców, których można zobaczyć, można dotknąć ich sztuki – mówił dyrektor LCK.

Fenomen legnickiego Satyrykonu dostrzega z pewnością Agim Sulaj, który jest zachwycony festiwalem i faktem, że jego prace znalazły się na ścianach Galerii Ring.

- To dla mnie szczególny dzień. Satyrykon cieszy się popularnością na całym świecie, dlatego jestem zaszczycony, że mogę mieć wystawę w Legnicy – powiedział Agim Sulaj.

- Moje prace inspirowane są podróżami człowieka, który miał w życiu różne etapy i mieszkał w różnych miejscach. Tak jak u wszystkich, te etapy czasem są czarne, czasem białe. Cieszę się, że Satyrykon pokazuje obrazy zamiast słów i dzięki temu zanikają granice, możemy się rozumieć bez słów. Kiedy możemy wyrazić siebie poprzez rysunek, wtedy staje się to naszym dziełem sztuki. Tematem tegorocznego festiwalu jest rodzina. Kiedy wchodzisz do rodziny albo w niej egzystujesz, zawsze musisz pukać do jej drzwi. Moje drzwi są dla was zawsze otwarte – dodał artysta zakładając kurtkę z kołatką na plechach, co było najbardziej wymownym zaproszeniem do obejrzenia wystawy.

Czy tracimy czas odwiedzając wystawę? Możemy oglądać dobre filmy, seriale, słuchać różnorakiej muzyki, róbmy to, nie ma w tym nic złego. Ale też nie bójmy się wejść do galerii i spojrzeć raz, drugi, dziesiąty na twórczość artystów. Co innego zobaczymy kiedy jesteśmy pełni melancholii, co innego, gdy rozpiera nas radość, jak w ulubionym filmie, który oglądamy któryś raz z kolei, dostrzegając detale, których wcześniej nie widzieliśmy, czy czytając ulubioną ksążkę. Być może uda nam się dostrzec, że sztuka wcale nie jest niezrozumiała i nudna, wręcz przeciwnie, ubogaca nawet tych, którym zdaje się, że im do życia niepotrzebna.