Pomysł na książkę narodził się w głowach Filipa Springera, Michała Nogasia i Przemka Dębowskiego. Postanowili pokazać co stało się z miastami, które najpierw zyskały, a później straciły status miast wojewódzkich.

- Zacząłem zastanawiać się o łączy Koszalin z Radomiem i doszedłem do wniosku, że bez wątpienia fakt, iż do 1998 roku były miastami wojewódzkimi, a później już nie – powiedział Filip Springer.

Pomysłodawcy projektu zaczęli zastanawiać ile jest takich miast i jakie są. Okazało się, że bardzo zróżnicowane pod względem wielkości, charakteru, niektóre bardzo uprzemysłowione, inne nie.

Zanim powstała książka, na facebooku stworzyła się grupa zapaleńców, miłośników swoich miast. Grupa była tak liczna, że Springer cztery dni musiał poświęcić na odpisywanie. Z grupy, dziś liczącej około szesnastu tysięcy osób wyłoniła się garstka tych, z którymi Filip Springer nawiązał bliższy kontakt. Stali się jego korespondentami, później przewodnikami po swoich miastach, a w efekcie nawet cichymi bohaterami książki, bowiem to oni przekazali mu informacje i pokazali miejsca, które ich zdaniem godne były pokazania.

Legnicę pokazał Springerowi Bartek Rodak, który był także gospodarzem spotkania z autorem książki. Jak widzi Legnicę i pozostałe trzydzieści miast pokazał Springer? Co straciliśmy, czym się różnimy od innych byłych miast wojewódzkich? Odsyłamy do lektury.