Ekspozycja prezentuje również znajdujące się w zbiorach Muzeum Miedzi plakiety i medale poświęcone pisarzowi oraz popularne kartki pocztowe z motywami sienkiewiczowskich powieści. W legnickim Muzeum można również zobaczyć rękopisy „Trylogii”, czy „W pustyni i w puszczy”, na co dzień pieczołowicie przechowywane w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu. Na wystawie nie zabrakło wątku lokalnego. Są to pamiątki związane z pałacem w Warmątowicach Sienkiewiczowskich, które, jeden z właścicieli zapisał Sienkiewiczowi w testamencie.
Zainteresowanie artystów tematyką wiejską w malarstwie zaczęło wzrastać w drugiej połowie XVIII wieku. Obserwacja życia, pracy i zwykłego wiejskiego dnia doprowadziły do tego, że wieś stała się samodzielnym tematem w sztuce, przy czym jeszcze na przełomie XVIII i XIX wieku bardzo rzadko pojawiały się realistyczne ujęcia tego tematu.
Motyw wsi w malarstwie coraz silniej zaznacza się w sztuce XIX w. Pod koniec tego stulecia w kręgu twórców tzw. Młodej Polski fascynacja sztuką ludową i ludem posunęła się aż do egzaltacji. Pojawiło się zjawisko tzw. „chłopomanii”. Przybierało ono formy wręcz masowe. Artyści żenili się z chłopkami, przenosili się do chat - jak Włodzimierz Tetmajer czy Lucjan Rydel, sztuka i kultura zostały całkowicie zdominowane tematami przyrody i wsi.
Na wystawie znalazło się blisko 60 prac pochodzących z kolekcji Muzeum Okręgowego w Lesznie. Eksponowane obrazy nie stanowią jedynie afirmacji wiejskiej codzienności, na wielu z nich pojawiają się również akcenty krytyczne. Tworzone przez nowatorskich rysowników i malarzy, ukazują cechy narodowe, odrębności obyczaju, sposobu życia na tle rodzimego pejzażu, a także problemy poszczególnych regionów kraju. Na wystawie dominują malarze tworzący od połowy XIX stulecia: Kazimierz Ajdukiewicz, Aleksander Augustynowicz, Włodzimierz Tetmajer czy Michał Gorstkin-Wywiórski.
Wystawę można podziwiać w Akademii Rycerskiej. Zwiedzanie poprzedzone jest bardzo ciekawa prezentacją multimedialną.