To subtelnie zorganizowana relacja, w której badacz wysłuchuje głosów ludzi, odsłaniających przed nim pamięć swoich doświadczeń, i zarazem wyostrza kontury przechowanego w tej pamięci świata, uprawniony do tego dzięki przywilejowi poznawczemu, stwarzanemu przez nieuchronny dystans, ową antropologiczną felix culpa, i dzięki zobowiązaniu, jakie płynie z przyjętej roli nieobojętnego mediatora. 

dr hab. prof. UW Grzegorz Godlewski 

To, co zawodowi historycy starają się wpisać w pewną matrycę ideologiczną postrzegania historii PRL, antropolodzy pragną "sprowadzić na ziemię", a więc pokazać, że przeszłość pamiętana jest pełna Geertzowskich "zaułków i szczelin", że pamięć uczestników dawnych zjawisk wpisuje się w ciąg osobistych, lokalnych i pokoleniowych identyfikacji, które po latach nadal są ważne, przepracowane, wieloznaczne i rezonują, jeśli tylko pozwolić im pojawić się ponownie na powierzchni świadomości. [...] W ten oto sposób kulturowa pamięć o "stacjonowaniu wojsk radzieckich w Legnicy i okolicach" staje się opowieścią o ludzkim uwikłaniu w historyczny los, który został lokalnie oswojony, okazał się nie tyle historią zniewolenia i podległości, ile objawia się dzisiejszemu czytelnikowi jako Levi-Straussowskie bricoleur i bricolage, a więc indywidualne i zbiorowe sposoby radzenia sobie z rzeczywistością i "Ruskimi" w taki sposób, aby w Legnicy w równej mierze "dało się żyć samemu", jak i oswojonym Innym z "drugiej Moskwy". 

prof. dr hab. Roch Sulima

Książka ukazała się na rynku 1 grudnia. Dostępna jest w sprzedaży internetowej. Warto dodać, że ksiażka była jedną z nominowanych do tytułu Legnicka Książka roku 2015.