J _d_ _ _ _ e. Zapominanie - Foto: WO(lca.pl)

Historia dziennikarki, która w dorosłym życiu dowiaduje się, że jest Żydówką. Musi teraz na nowo zmierzyć się ze światem. Ten zaś rozmaicie reaguje na hasło „Żyd” – strachem, agresją, niechęcią, fascynacją, wstrętem, bólem – udowadniając, że we współczesnej Polsce, kraju, w którym prawie nie ma Żydów, demony przeszłości nadal mają nad nami niezwykłą władzę.
 
Aktorzy Teatru Modrzejewskiej tworzą wspaniałą galerię żywych, zindywidualizowanych postaci, po raz kolejny udowadniając, że są jednym z najlepiej zgranych zespołów w kraju.  […] „Jedwabne. Zapominanie” jest spektaklem ważnym. Trudnym i potrzebującym odwagi przedsięwzięciem. […] Potrzebujemy spektakli niestroniących od zagadnień nie tylko niezmiernie trudnych, ale też wyjątkowo konfliktogennych. Rzucających światło w stronę ciemnych zakamarków społecznej i indywidualnej hipokryzji i zachęcających do jej przezwyciężenia. Bo inaczej czeka nas zapominanie i zapominanie zapominania.
Henryk Mazurkiewicz, Teatralny.pl

Scenariusz: Artur Pałyga, reżyseria: Paweł Passini, scenografia: Mirek Kaczmarek, kostiumy: Mirek Kaczmarek, Krystian Szymczak, muzyka: Daniel Słomiński, reżyseria świateł: Katarzyna Łuszczyk.

„Widzę nic” - metaforyczny musical z elementami stand-upu ostatni raz w tym roku w Legnicy w dniach 1 i 2 października o 19:00 na Scenie Gadzickiego

Autorem dramatu – nagrodzonego w IV Konkursie Dramaturgicznym „Strefy Kontaktu” – jest Filip Zawada, performer, muzyk i łucznik, ceniony poeta i prozaik (nominacje do Nagrody Poetyckiej „Silesius”, Nagrody Literackiej Gdynia i Nagrody Literackiej Nike). Spektakl powstał w koprodukcji z Wrocławskim Teatrem Współczesnym

„WIDZĘ NIC to cytat, który zaczerpnąłem z Tadeusza Różewicza. Już od dzieciństwa zastanawiało mnie, jak to jest zobaczyć coś, czego nie ma. Mam wewnętrzne przekonanie, że niewidzenie jest częścią życia każdego człowieka” – powiedział o spektaklu Filip Marek Zawada, autor sztuki, współreżyser. Oryginalność koncepcji inscenizacyjnej tej sztuki polega na tym, że niewidoma bohaterka o imieniu Aneta, będąc jedną osobą, jest grana przez osiem aktorek. Wykreowane przez nie oddzielne osobowości składają się mimo wszystko na jedno życie. Każda z Anet jest inna.

„Piękny, przejmujący, ale też dowcipny spektakl. Choć bardzo ryzykowny. Gdyby nie zagrał choćby jeden element, gdyby odrobinę powiało fałszem, czy poszło w patos, mogło się wywalić kosmicznie. Ale tylko prawdziwe ryzyko ma w sztuce sens. Inaczej po co w ogóle się w nią bawić, zwłaszcza w takich czasach?” (…)
Dagmara Chojnacka

Tekst, dramaturgia, współpraca reżyserska: Filip Zawada, reżyseria: Paweł Palcat, scenografia i kostiumy: Magdalena Mucha, muzyka: Łukasz Wójcik-Zawierucha, choreografia: Ewelina Ciszewska, reżyseria świateł: Katarzyna Łuszczyk.

Bilety dostępne online oraz w kasie teatru godzinę przed spektaklem.