W czwartym tomie Encyklopedii Solidarności ukazały się biogramy trójki legniczan: Krystyny Marcinowskiej (Muciłowicz), Stanisława Obertańca oraz Tadeusza Pokrywki.

Marcinowska Krystyna (z d. Muciłowicz), ur. 24 IV 1957 w Legnicy. Ukończyła w rodzinnym mieście Liceum Ekonomiczne (1977), absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, kierunek politologia (2006). 1977-1982 pracownik administracyjny w Międzywojewódzkiej Usługowej Spółdzielni Inwalidów Piast w Legnicy. 

Od IX 1980 w „S”, współzałożycielka, przewodnicząca Komitetu Założycielskiego, następnie od V 1981 członek KZ w MUSI Piast w Legnicy, w VI 1981 delegat na I WZD Regionu Dolny Śląsk, członek ZR; od 16 VI 1981 członek Zarządu Wojewódzkiego Oddziału Delegatury „S” w Legnicy, odpowiedzialna za sprawy mieszkaniowe. W 1981 uczestnik prac ogólnopolskiej komisji porozumiewawczej w sprawach dot. Spółdzielni Inwalidów (Wrocław, Gdańsk).

13 XII 1981 zatrzymana, następnego dnia zwolniona; od 1982 pośredniczka w przekazywaniu środków na pomoc dla represjonowanych i ich rodzin, uczestniczka akcji ulotkowych; 1988-1989 uczestniczka spotkań opozycji w kościele św. Trójcy, św. Jana Chrzciciela w Legnicy w ramach Duszpasterstwa Ludzi Pracy, Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. 1982-1988 starszy referent ds. socjalnych w Zakładzie Energetycznym w Legnicy.

W 1989 członek KO „S” tamże; 1989-1990 członek Zarządu WOD „S” w Legnicy, od 1990 członek ZR Zagłębie Miedziowe, od 2002 przewodnicząca Międzyzakładowej Komisji przy ZR. 1989-1990 pracownik administracyjny ZR Dolny Śląsk Oddział w Legnicy, od 1990 specjalista ds. administracji w ZR Zagłębie Miedziowe. 2004-2007 członek Legnickiego Forum Samorządowego. Od 2020 na emeryturze.

Stanisław Obertaniec, ur. 1 IV 1948 w Ulesiu k. Legnicy. Ukończył Pomaturalne Studium Techniki Dentystycznej w Legnicy (1968), absolwent Uniwersytetu Wrocławskiego, kierunek dziennikarstwo i komunikacja społeczna (licencjat,2005).

1968-1989 technik dentystyczny w Zakładzie Protetyki ZOZ tamże. 1966-1975 związany z Duszpasterstwem Akademickim oo. Franciszkanów w Legnicy, prowadzonym przez o. Piotra Kycia, uczestnik spotkań dyskusyjnych. W 1968 uczestnik wydarzeń marcowych we Wrocławiu; na początku l. 70. przewoził (z Zygmuntem Urbanem) niezależne wydawnictwa emigracyjne z Berlina, dokąd przywiózł je z Wielkiej Brytanii Romuald Szeremietiew; 1978-1980 kolporter wydawnictw ROPCiO, KPN na terenie Legnicy i okolic.

Od IX 1980 w „S”, współorganizator struktur „S” Służby Zdrowia w Legnicy, następnie przewodniczący Zarządu Wojewódzkiego, członek MKZ Legnica, następnie Rady Regionalnej „S”, kolporter wydawnictw związkowych; w III 1981 podczas kryzysu bydgoskiego członek utajnionego kierownictwa „S” w Legnicy, odpowiedzialny za łączność, lokale, zaopatrzenie.

13 XII 1981 internowany, 31 IV 1982 zwolniony; po wyjściu współpracownik (wraz z m.in.: Stanisławem Śniegiem, Stanisławem Sakwą, Krystyną Sobierajską) podziemnych struktur „S” w Legnicy; za organizację protestu przeciwko delegalizacji „S” (pracownicy przychodni założyli biało-czerwone opaski) zwolniony dyscyplinarnie z pracy; 1982-1987 kolporter wydawnictw podziemnych, twórca największej w Legnicy hurtowni prasy, głównie z Wrocławia (we współpracy z Adamem Lipińskim), Warszawy (m.in.: „Tygodnik Mazowsze”, „Z dnia na dzień”, „Biuletyn Dolnośląski”), autor krótkich tekstów informacyjnych do „Zagłębia Miedziowego”. Od 1982 związany z Duszpasterstwem Ludzi Pracy w Legnicy. Od połowy l. 80. współpracownik Sekcji Krajowej Służby Zdrowia „S”; 1987-1988 podejmował próby uruchomienia podziemnego radia w Legnicy. Od 11 X 1988 przewodniczący Komisji Koordynacyjnej Służby Zdrowia „S” tamże.

W 1989 członek Prezydium MKO tamże, współtwórca KO „S”; 1989-1991 senator RP. Po 1989 członek PC, nast. SKL, PiS. Od 1991 szef legnickiego radia L, nast. także Radia Plus.

Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2013).

W latach 1980 -1985 rozpracowywany przez wydz. III KWMO?WUSW w Legnicy w ramach SOS kryp. Eskulap, od1980 –  1989 rozpracowywany przez Wydz. III KW MO/WUSW w Legnicy w ramach SO krypt. Eskulap/KE krypt. Protetyk, 1985-1989 w ramach SOS kryp. Wiza i w 1989 roku w ramach SO kryp. Parlament.

Tadeusz Pokrywka, ur. 17 VII 1947 w Strupicach k. Chojnowa. Ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Żeromskiego w Jeleniej Górze (1967). 1973-1990 pracownik Wojewódzkiej Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskiej w Legnicy. 1978-1980 w PZPR.

1980-1990 w „S”, w 1980 współorganizator, przewodniczący KZ, przewodniczący KKK Pracowników Spółdzielczości Ogrodniczo-Pszczelarskiej, w 1981 delegat na WZD Regionu Dolny Śląsk, delegat na I KZD, członek KK.

Po 13 XII 1981 kolporter wydawnictw podziemnych, działacz Duszpasterstwa Ludzi Pracy przy parafii Świętej Trójcy w Legnicy, współorganizator pielgrzymek, Dni Kultury Chrześcijańskiej, pomocy dla represjonowanych i ich rodzin; wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany.

1989-1990 przewodniczący KO „S” w Legnicy. 1990-1991 prezydent Legnicy, założyciel i prezes Stowarzyszenia Gmin Gościnnych (gmin, na terenie których stacjonowały jednostki Armii Radzieckiej), 1991-1993 poseł RP z listy UD, członek sejmowych komisji Administracji i Spraw Wewnętrznych oraz Stosunków Gospodarczych z Zagranicą i Gospodarki Morskiej. Od 1990 w ROAD/UD/UW/Partii Demokratycznej. 2000-2003 założyciel, prezes Polskiego Stowarzyszenia Napojowego w Warszawie, od 2003 współzałożyciel, prezes Krajowej Izby Gospodarczej Przemysł Spożywczy tamże. Od 2000 stały współpracownik czasopisma „Przemysł Fermentacyjny i Owocowo-Warzywny”.

Wyróżniony odznaką Zasłużony dla Województwa Legnickiego (1997). Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (2015)

Od 1981 rozpracowywany przez Wydz. IV/VI KW MO/WUSW w Legnicy w ramach KE krypt. Buldog/Kolumna.

Encyklopedia Solidarności. Opozycja w PRL 1976–1989, tom 4, redakcja naukowa: Jan Olaszek (redaktor naczelny), Tomasz Kozłowski (zastępca redaktora naczelnego), Grzegorz Wołk (sekretarz redakcji), Kamil Dworaczek, Przemysław Zwiernik, IPN, Stowarzyszenie „Pokolenie”, Warszawa 2020, Biogramy legniczan przygotował Łukasz Sołtysik (IPN Wrocław).