Zwiedzanie zamkowych przestrzeni jest możliwe od środy do niedzieli w godzinach od 9:30 do 17:00 (ostatnie wejście o godz. 15:30), w towarzystwie przewodnika. Obowiązują bilety wstępu w cenie 10 zł od osoby (nie ma zniżek), z wyjątkiem środy. W każdą środę zwiedzanie zamku jest bowiem bezpłatne. Szczegóły na stronie internetowej muzeum.
W weekend 20 i 21 kwietnia zwiedzanie zabytku będzie gratisowe. Dodatkowo w sobotę na dziedzińcu trwał będzie piknik wojskowy i dni otwarte Wojskowej Szkoły Średniej im. Zawiszy Czarnego.
Muzeum Miedzi w Legnicy, które organizuje ruch turystyczny po zabytku, zaprasza do zwiedzania.
Zamek Piastowski jest pierwszą murowaną warownią wzniesioną na ziemiach polskich. Jego historia sięga końca XII wieku, czasów panowania Bolesława Kędzierzawego. Był otoczony fosą, a okazały pałac (palatium) nowymi wałami drewniano-ziemnymi. Wzgórze zamkowe podzielone było na dwie części: główną, w której znajdowała się rezydencja książęca wraz z kaplicą i wieżą św. Piotra, oraz drugą o charakterze gospodarczo-administracyjnym, w którym zapewne umiejscowiono dom kasztelana, budynki gospodarcze oraz strzegącą bramy wjazdowej wieżę, nazwaną potem wieżą św. Jadwigi. Dla Bolesława I Wysokiego i jego syna Henryka pałac na zamku w Legnicy był główną rezydencją W 1241 roku budowla skutecznie obroniła się przed oblegającymi go Mongołami. W XII i XIII wieku jedną z dwóch głównych rezydencji władców Śląska. Dziś w zamku mieści się szkoła językowa, do niedawna naukę pobierali uczniowie gimnazjum, niebawem zaludnią go kadeci szkoły wojskowej.
Nad Zamkiem Piastowskim góruje wieża św. Piotra zwana dawniej Głodową za sprawą Ottona II, który wtrącony do niej za karę, zginął śmiercią głodową. Na wysokości około 50 metrów znajduje się taras widokowy. Żeby do niego dotrzeć i móc napawać się panoramą Legnicy i okolic trzeba pokonać 232 stopnie. Warto, przy pięknej pogodzie doskonale widać bowiem pasmo Karkonoszy i ich królową Śnieżkę. Wyprawa na szczyt wieży będzie z pewnością doskonałym treningiem dla każdego. Zwiedzanie wieży zamkowej oraz pozostałości romańskiej kaplicy na dziedzińcu odbywa się z przewodnikiem, który wprowadza w tajniki historii jednego z najstarszych zamków w Polsce.
Druga wieża, św. Jadwigi, która jest niższa w 1416 roku została podwyższona. Jej pierwotna wysokość wynosiła 22-25 metrów (XIII wiek). Mury wieży wielokrotnie się paliły, ale udało im się przetrwać ciężką próbę czasu. Ostatni raz pożar wybuchł w 1945 roku. W czasach Henryka Pobożnego, obiekt podzielony był na kondygnacje, a do środka wchodziło się z zewnątrz. W wieży trzymano zapasy żywności w razie oblężenia. Była ona także świetnym budynkiem obronnym ze względu na 2,5 m szerokość murów. Głęboko w dole znajdował się loch, gdzie przebywali więźniowie, których najczęściej czekała tam już tylko śmierć. Pod lochem wybudowano tzw. podpiwniczenie, pomieszczenie fundamentalne podtrzymujące wieżę, które wykonane zostało z bazaltu. W wieży spacerowicze zobaczyli słynną komnatę św. Jadwigi, która nazywana jest zieloną lub różaną. Jadwiga najchętniej przebywała w tym pomieszczeniu, tu modliła się. W komnacie powieszony został jej portret oraz postawiono lampę, która podobno zawsze się świeciła, a jej światło było widoczne z każdego miejsca w mieście.