Droga śliska od traw
Foto: MB (lca.pl)

Werdykt ogłoszono we wtorek 1 lipca wieczorem w Instytucie Teatralnym im. Zbigniewa Raszewskiego w Warszawie. Laureatów jubileuszowej edycji konkursu wyłoniło jury w składzie: Sławomira Łozińska, Maciej Nowak, Tadeusz Nyczek, Bożena Sawicka oraz Jacek Wakar po obejrzeniu dwunastu spektakli finałowych oraz po zapoznaniu się z czterema tekstami dramatycznymi zakwalifikowanymi do finału konkursu. Za najlepszy spektakl konkursu uznano przedstawienie Wrocławskiego Teatru Lalek „Sam, czyli przygotowanie do życia w rodzinie” Marii Wojtyszko w reżyserii Jakuba Krofty.

Nagrody laureatom 20. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej wręczali: Małgorzata Omilanowska, minister kultury i dziedzictwa narodowego, Dorota Buchwald, dyrektor Instytutu Teatralnego im. Zbigniewa Raszewskiego oraz Jacek Sieradzki, koordynator merytoryczny konkursu.

„Droga śliska od traw. Jak to diabeł wsią się przeszedł” (premiera w grudniu ub. roku) to trzeci (po dramatach „Sami” oraz „Pracapospolita, czyli tacy sami”) zrealizowany na legnickiej scenie dramat aktorskiego duetu małżeńskiego Katarzyna Dworak-Wolak i Paweł Wolak. Odmiennie, niż miało to miejsce w dwóch poprzednich i skrajnie realistycznych realizacjach tego duetu, legniccy aktorzy i autorzy w tym przypadku sięgnęli po konwencję z pogranicza jawy i złego snu. Efektem jest utrzymany w konwencji ludowej ballady thriller z elementami rubasznego humoru obyczajowego.

Sztuka, której źródeł szukać można w głośnym przed kilku laty, napędzanym strachem i poczuciem społecznej bezradności, zbiorowym linczu trzonkami łopat we Włodowie, jest próbą szukania odpowiedzi na odwieczne pytanie - skąd się bierze zło w człowieku? I chociaż dramat nie daje odpowiedzi, to wskazuje, że zło tkwi w człowieku i oczekuje jedynie na moment nieuchronnej detonacji. Przy okazji opisuje bardzo ludzką potrzebę bezzwłocznego wyparcia winy i zapomnienia.

Co ma jednak do tego diabeł, który pojawia się nie tylko w tytule tej scenicznej opowieści? Tekst dość przewrotnie dowodzi, że diabeł jest najlepszym pomysłem jaki przytrafił się człowiekowi. Bez niego życie w ciągłym poczuciu winy i grzechu byłoby nie do zniesienia. Jako usprawiedliwienie ludzkich słabości diabeł sprawdza się bowiem doskonale. „Ja wam serca uspokoję, w domu ład przywrócę. Wszystkie grzechy będą moje i już tu nie wrócę…” – nieprzypadkowo przekonuje w finale sztuki.

Ogólnopolski Konkurs na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej ma na celu nagradzanie najciekawszych poszukiwań repertuarowych w polskim teatrze, wspomaganie rodzimej dramaturgii w jej scenicznych realizacjach oraz popularyzację polskiego dramatu współczesnego. Efektem konkursu, powołanego przez ministra Kazimierza Dejmka w 1994 roku, jest wzrost liczby inscenizacji tekstów polskich autorów na rodzimych scenach. Konkurs organizowany jest przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Instytut Teatralny im. Zbigniewa Raszewskiego. Legnicki teatr trzykrotnie zwyciężał w tym konkursie, laureatami głównej nagrody były realizacje: „Ballada o Zakaczawiu” w reż. Jacka Głomba (2001), „Made in Poland” w reż. Przemysława Wojcieszka (2005) oraz „Osobisty Jezus” w reż. Przemysława Wojcieszka (2007).