- Wystawa opowiada o roli kobiety we współczesnym społeczeństwie. Opowiadam o nas poprzez najróżniejsze archetypy kusicielki, karmicielki, mówię o kobietach domowych, matkach i rodzicielkach, nawiązuję do literatury, ale też do bieżącej sytuacji politycznej. Na wystawie prezentuję prace olejne oraz akwarele, które do niedawna szkicem do olejnych, a w tym momencie stanowią dzieła osobne – opowiada Daria Pietryka.

Ekspozycja jest silnym głosem kobiety o kobietach i o kobiecości. Artystka rozbiera archetypy na części pierwsze, przyglądając się uważnie społecznym rolom i oczekiwaniom wobec kobiet. Jej płótna zamieszkują matki, wiedźmy, kusiecielki i harpie – gdzie przebiega granica pomiędzy nimi? Czy pierwsze wrażenie mówi prawdę, czy raczej nas zwodzi?

Ekspozycja zawiera w sobie elementy scenograficzne i fragmenty instalacji oraz tkanin, między którymi musi poruszać się publiczność. Ten kobiecy mikrokosmos, nieodłącznie powiązany z cyklicznością natury, kreacją i powoływaniem na świat może być zarówno błogosławieństwem, jak i przekleństwem – źródłem spełnienia, ale i traum. Pietryka porusza się po nim z rozwagą, inteligentnie dotykając różnych aspektów kobiecości, oscylujących pomiędzy stertami dziecięcych ubranek a „wodzeniem na pokuszenie”, pomiędzy delikatnością a buntem.

„Tytułowe Rozmowy przy kotle wybebeszają wnętrza, myśli i wyciskają soki, które trawią nasze dusze. Lęki i traumy skrywane w środku, w miękkim podbrzuszu. Te demony nie kłębią się w głowach, rozumach, ale w trzewiach, bo kobiety czują wnętrzem, całą sobą. A każda matka-ziemia ma w sobie wszechświat, uosabia chaos będący początkiem i pływy wszystkich wód – odchodzących i przychodzących” – pisze w tekście wstępu do katalogu Justyna Teodorczyk, kuratorka wystawy i dyrektorka Galerii Sztuki.

Wystawa będzie dostępna w Galerii Sztuki przy pl. Katedralnym 1 do 24 września. Wstęp wolny.

Daria Pietryka (ur. 1983) – malarka, architektka, projektantka wnętrz, scenografka. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu, School of Architecture na University College Dublin oraz Politechniki Wrocławskiej na Wydziale Architektury i Urbanistyki. Działa na styku sztuk wizualnych i architektury. Obserwuje zależności pomiędzy ekosystemem stworzonym przez człowieka, a tym co niekontrolowalne, dzikie, niepozostawające w ludzkiej gestii. W swojej twórczości przygląda się również zależnościom międzyludzkim, oraz temu w jaki sposób na przestrzeni czasów zmienia się rola kobiety w tkance społecznej. Od 2014 prowadzi swoją autorską pracownię MIEJSCA. Współpracowała w zakresie projektowania scenografii wystaw z Wrocław Europejska Stolica Kultury 2016, OP_ENHEIM oraz BWA we Wrocławiu. W zakresie działalności artystycznej brała udział w licznych wystawach indywidualnych jak i zbiorowych w Polsce i za granicą.