„Orkiestra” to dwugodzinna opowieść o minionym półwieczu i ludziach – przybyszach z różnych stron kraju i świata - których połączyła praca i nowe życie, którego byli architektami i uczestnikami. Połączyła ich praca i orkiestra, którą stworzyli, a w której przez lata grali: zwyczajnie i od święta, na pochodzie pierwszomajowym i w kościele, w górniczej karczmie i na pogrzebach kolegów.

Przed oczami widza przetoczy się korowód barwnych postaci, charakterystycznych typów i typków, muzyków górniczej orkiestry, ich przełożonych, żon, kochanek, reżimowych aparatczyków, cwanych dorobkiewiczów i kopalnianych duchów, bo to opowieść o ludziach i łączących ich więziach na tle kolejnych epok – od PRL-u po raczkujący kapitalizm. „Tak naprawdę, to wtedy wszystko się rozpadło. Nic nas wcześniej nie podzieliło, dopiero pieniądze” – powie w pewnej chwili z goryczą jedna z bohaterek tej sagi.

Publiczność obejrzy spektakl teatralny, o którym Andrzej Molik z Dziennika Wschodniego pisał z nieukrywanym zachwytem: „Jakże należy zazdrościć Legnicy teatru, który potrafi w sposób tak budujący, spełniający powinność wobec swych codziennych widzów, zająć się dziejami regionu, w którym działa, widzianą z perspektywy zakładowej orkiestry historią górników zdawałoby się, że mniej barwnego niż węglowy, śląski, zagłębia miedziowego! Ileż frajdy – od bezpretensjonalnej formy teatralnej z obecnymi wciąż na naszym widoku aktorami, po humor tej epickiej ballady – przynosi oglądanie roboty pomysłodawcy i reżysera Jacka Głomba i autora scenariusza Krzysztofa Kopki”.

Recenzji tego przedstawienia było wiele. Zacytujmy fragmenty wybranych:

Magda Piekarska, Gazeta Wyborcza Wrocław: To spektakl na zamówienie. Powstał z okazji 50-lecia miedziowego kombinatu. Ten prezent jest jednak wart więcej niż kolejna nagroda z zysku dla pracowników KGHM. Zagłębie doczekało się własnej sagi. W tej kreacji zbiorowej wszyscy grają koncertowo.

Ewa Uniejewska, e-teatr: Prywatne losy ludzi, którzy zakochują się, kłócą, pobierają, zdradzają, kradną, będą warunkowane historią i narzucanymi ideologiami. Poprzez pryzmat małej, specyficznej zbiorowości, Jacek Głomb opowiada o historii kraju. Czyni to z dużym wyczuciem, bez popadania w encyklopedyczność, lecz z troską o ludzką prawdę. Aktorzy legnickiego teatru tworzą wyśmienitą orkiestrę. Nie ma osoby, która zagrałaby źle; każda z nich zachwyca umiejętnościami warsztatowymi. Ich grze towarzyszy dystans i dobre wyczucie ironii, inteligentne myślenie o tekście i sytuacji scenicznej. Pokaz Teatru Modrzejewskiej mógłby stać się nauką dla artystów stołecznych, którym legniccy twórcy w niczym nie ustępują. Legnickiego skarbu trzeba strzec.

Joanna Puzyna-Chojka, Teatr: Rozpisany na kilkanaście głosów „teatr opowieści” eksponuje umowność teatralnej materii, a nawet bawi się nią. Cały ten miedziowy świat, mimo epickiego rozmachu determinującego wiele miejsc akcji, mieści się w przestrzeni cechowni, zamienionej przez Małgorzatę Bulandę w górniczą szatnię z rzędem szafek, zachowującą cechy aktorskiej garderoby. Ta uniwersalna przestrzeń gry pozwala przy pomocy paru rekwizytów i kostiumów wykreować dowolną sytuację, rozgrywaną pod ziemią czy na ziemi.

Piotr Grzymisławski, e-teatr.pl: Twórcy wytwarzają sugestywne obrazy. W scenografii Małgorzaty Bulandy niemal fizycznie odczuwa się duchotę chodników w kopalniach. Jacek Głomb zdradza wyraźną predylekcję do komponowania obrazów na sposób filmowy (sceny zjeżdżania pod ziemię, przelot helikoptera tuż nad głowami uczestników pochodu pierwszomajowego). Uruchamiane są również wyobrażeniowe poetyckie światy wywodzące się z opowieści górniczych o Skarbku i św. Barbarze, rozszerzając świat o metafizyczną perspektywę. Tylko sprawność sceniczna zespołu Głomba daje widzom szansę zorientowania się w przeplatających się wątkach i wydarzeniach.

Janusz Łastowiecki, Dziennik Teatralny: To, co jest wielkim plusem sztuki, a widzom daje komfort oglądania, to zespół dobrze współpracujących i świetnie rozumiejących się aktorów. Przełożyło się to na historię opowiadającą o przyjaźni górników, często podszytą jednak traumatycznymi wspomnieniami, gdzie historia dogrywa swoje przeznaczenia.

O spektaklu, który powstał osiem lat temu, a który w sfilmowanej i skróconej wersji oglądała także dwukrotnie z okazji Barbórki publiczność telewizyjna, przeczytasz także w Legnickiej Gazecie Teatralnej.

„Orkiestra” Krzysztofa Kopki w reżyserii Jacka Głomba na Scenie Gadzickiego Teatru Modrzejewskiej w Legnicy w sobotę i niedzielę (30 listopada i 1 grudnia) o godz. 19.00. Bilet 35 zł (ulgowy 30 zł). Rezerwacja tel. 76 72 33 505 lub bilety@teatr.legnica.pl. Bilet można kupić także w Internecie .