]Oglądanie Zbigniewa Walerysia w brawurowej roli „pijaka, który od wódki trzeźwieje” to jedna z przyjemności, która czeka na teatralnego widza podczas „Zabijania Gomułki” w reżyserii Jacka Głomba. Skrojony z powieści Jerzego Pilcha scenariusz Roberta Urbańskiego, osnuty wokół groteskowego zamachu na I sekretarza KC PZPR, to strzał w dziesiątkę, ku zgodnej uciesze publiczności i recenzentów. Spektakle na Scenie Gadzickiego 21 i 22 lutego.

Już pierwsze zielonogórskie podejście do tej realizacji było wielkim sukcesem. Podobnie jak obsadzenie w roli szalonego i wiecznie pijanego zamachowca Zbigniewa Walerysia, aktora od którego nie można oderwać oczu. W 2007 roku spektakl rozbił bank z nagrodami 13. edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej. Otrzymali je: Jacek Głomb za reżyserię, Robert Urbański za adaptację tekstu oraz Małgorzata Bulanda za scenografię.

Na przeniesienie sztuki na legnickie deski przyszło czekać blisko 7 lat. Opłaciło się. Ponownie spektakl został zauważony i doceniony, co cieszy tak samo, jak kolejne świetne recenzje i nagrody. Te najnowsze, czyli Złote Miedziaki publiczności polkowickiego Festiwalu „Oblicza Teatru”, już 9 marca br. trafią do aktora Walerysia i scenografki Bulandy.

Akcja sztuki rozgrywa się w 1963 roku, a zatem w tym samym, w którym kule zamachowca zabiły prezydenta USA Johna F. Kennedy’ego. Jej bohaterowie planują wyprawę do Warszawy i zgładzenie Władysława Gomułki. Powód? Niejaki Józef Trąba (Zbigniew Waleryś) postanowił przed śmiercią zrobić coś pożytecznego dla ludzkości. Ten nierób, lekkoduch, pijak i filozof w jednym, ma jednak problem, bo, „cóż można uczynić, kiedy nie ma co uczynić”. Postanawia zatem zabić "jednego z wielkich tyranów". Wybór pada właśnie na I sekretarza PZPR. Dlaczego akurat na niego? Hitler i Stalin są już „passé”, zaś Mao Tse Tung trudno osiągalny z uwagi na dystans i chroniczny brak gotówki. „Lepszy Gomułka w garści, niż Mao na dachu” – objaśni pomysłodawca i wielki miłośnik ziołowych nalewek.

O zrodzonym podczas wódczanych nasiadówek oraz szachowych partyjek "sekretnym" pomyśle Pana Trąby i miejscowego Naczelnika (Bogdan Grzeszczak), ojca oczekującego konfirmacji Jerzyka (Mateusz Krzyk), błyskawicznie dowiaduje się cała lokalna wspólnota ewangelicka, która poddaje pomysł publicznej debacie. Niejako przy okazji Jerzyk zakochuje się w dojrzałej, zamężnej i atrakcyjnej wczasowiczce z Warszawy (Magda Drab), która staje się dla niego „anielicą pierwszej miłości”. Sam zaś Trąba nieustająco wzdycha nie tylko do kieliszka, ale i do żony Naczelnika (Gabriela Fabian).

„Uroczy. Ten staromodny przymiotnik najpełniej oddaje atmosferę, kunszt aktorów, zamysł reżyserski i efekt końcowy produkcji Teatru Modrzejewskiej. „Zabijanie Gomułki” to spektakl nieudziwniony, błyskotliwy, prowadzący widzów ścieżką bliską polskiej rzeczywistości” – ocenił kulturoznawca i profesor Leszek Pułka, który obejrzał legnicką premierę przedstawienia.

„Wszystkie postacie zostały przez Pilcha wyposażone w jakiś nadmiar, przerysowanie, przesadę, a Głomb ten karykaturalny rys podchwycił i podkreślił w swojej inscenizacji. To działa. Przez półtorej godziny widownia chichocze jak na kabaretonie w Opolu” – Piotr Kanikowski z portalu 24legnica.pl. „Wyszło pięknie. To jest taka sztuka, o której po latach się pamięta przede wszystkim ze względu na jej klimat” - dodawał recenzent Radia Wrocław Grzegorz Chojnowski.

Swoje recenzenckie refleksje dorzuciła ostatnio także Katarzyna Gudzyk z tygodnika Konkrety: „W spektaklu Głomba jest jakaś plastyczność i miękkość. Może to światło, może staranna drewniana dekoracja autorstwa Małgorzaty Bulandy, może wypełniające przestrzeń i kojące ucho dźwięki Bartka Straburzyńskiego, a może wreszcie proza samego Pilcha. Kunsztowna, snująca się, meandryczna, niby trochę przegadana, ale jednak wyrazista. Wszystkie jej cechy udało się przenieść na scenę, co widać najlepiej w fenomenalnych pijackich monologach Pana Trąby. Ilość wyszukanych wyrazów w nich zawarta jest ogromna. W pewnym sensie Waleryś dostał rolę, która mówi się sama. Ogromnego jednak talentu wymaga kontrolowanie tak finezyjnej frazy. Aktor robi to w punkt.”

Najbliższe spektakle wieczorne na legnickiej Scenie Gadzickiego w sobotę 21 i w niedzielę 22 lutego o godz. 19.00. Bilet: 25 zł (ulgowy:15 zł).